ประมาณ 500 ปีก่อนคริสตกาล

ประมาณ 500 ปีก่อนคริสตกาล เฮราคลิตุสแห่งเอเฟซัสสังเกตว่า ถ้าเราอาบน้ำสองครั้งในแม่น้ำสายเดียวกันทั้งเราและแม่น้ำก็เหมือนกัน ตามแนวคิดของเขาโดย Plato, panta rei ทุกสิ่งไหล ปรัชญาของ Heraclitus ขึ้นอยู่กับกาลเวลา แต่ในช่วงเวลาเดียวกัน Parmenides of Elea มีมุมมองที่ตามธรรมเนียมแล้วถือว่าตรงกันข้าม: ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง เวลา ทุกอย่างยังคงอยู่ หลักคำสอนทั้งสองได้สร้างแรงบันดาลใจในมุมมองที่แตกต่างกันของเวลาในความคิดของชาวตะวันตกในศตวรรษต่อมา Isaac Newton มองว่าจักรวาลเป็นนาฬิกาขนาดมหึมาและไม่มีวันหมดสิ้น ซึ่งบ่งบอกว่ากาลเวลาผ่านไปเป็นขนาดสัมบูรณ์ ซึ่งเป็นสิ่งที่มีอยู่อย่างเป็นอิสระจากสิ่งอื่นใด