ความวิตกกังวลที่เชื่อมโยงกับอาการเจ็บหน้าอกในเด็ก

ปัจจัยทางจิตวิทยาอาจส่งผลกระทบต่ออาการเจ็บหน้าอกในเด็กได้มากหรือมากกว่าเช่นเดียวกับทางร่างกาย การศึกษาของมหาวิทยาลัยจอร์เจียพบเมื่อเร็วๆ นี้ นักจิตวิทยาของ UGA พบว่าผู้ป่วยเด็กที่ได้รับการวินิจฉัยว่ามีอาการเจ็บหน้าอกที่ไม่ใช่โรคหัวใจจะมีความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้าในระดับที่สูงกว่าผู้ป่วยที่ได้รับการวินิจฉัยว่ามีเสียงบ่นจากหัวใจที่ไร้เดียงสา หน้าอก ซึ่งเป็นเสียงของการไหลเวียนของเลือดปั่นป่วนตามปกติในหัวใจที่มีโครงสร้างปกติ การวิจัยของ UGA ดำเนินการร่วมกับ Children's Healthcare of Atlanta และ Emory University เจนนิเฟอร์ ลี ผู้สมัครระดับปริญญาเอกจาก UGA Franklin College of Arts and Sciences และคณะวิจัยกล่าวว่า "ข้อเท็จจริงที่ว่าอาการทางจิตเหล่านี้จะสูงขึ้นในผู้ป่วยที่มีอาการเจ็บหน้าอกที่ไม่ใช่โรคหัวใจ แสดงว่าอาการทางจิตอาจมีบทบาทในการนำเสนออาการเจ็บหน้าอก" ผู้เขียนนำ ผลการศึกษาซึ่งตีพิมพ์ในJournal of Pediatric Psychologyเมื่อวันที่ 5 พ.ย. แสดงให้เห็นถึงความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้าที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในผู้ป่วยที่ได้รับการวินิจฉัยภายหลังว่ามีอาการเจ็บหน้าอกที่ไม่ใช่โรคหัวใจ เมื่อเทียบกับผู้ป่วยที่ได้รับการวินิจฉัยว่ามีเสียงบ่นจากหัวใจ Lee กล่าวว่ายังไม่ชัดเจนว่าความวิตกกังวลเป็นสาเหตุของความเจ็บปวดหรือความเจ็บปวดทำให้เกิดความวิตกกังวลในกลุ่มตัวอย่าง Ronald Blount ผู้ร่วมวิจัย ซึ่งเป็นศาสตราจารย์ด้านจิตวิทยาของ Franklin College กล่าวว่า "ระดับที่สูงขึ้นนั้นไม่สูงจนทำให้เกิดการวินิจฉัยทางคลินิกได้ แต่เมื่อคุณเปรียบเทียบทั้งสองกลุ่ม การศึกษารวมผู้ป่วย 129 รายอายุระหว่าง 8 ถึง 18 ปี กลุ่มนี้เสร็จสิ้นการสำรวจก่อนการวินิจฉัย ผู้ป่วยทุกรายอยู่ในสถานการณ์เดียวกันโดยนั่งอยู่ในสำนักงานโรคหัวใจเพื่อรอการวินิจฉัยทางการแพทย์ที่ไม่รู้จัก "เรากำลังเน้นว่าจิตวิทยามีส่วนในอาการเหล่านี้" Blount กล่าว "และการตรวจคัดกรองปัจจัยทางจิตวิทยารวมถึงปัจจัยทางการแพทย์เป็นนัยหนึ่งที่เราคาดว่าจะมาจากการสอบสวนนี้"