นักวิจัยพบกลุ่มควันไฟป่าทางตะวันตกของสหรัฐเพิ่มสูงขึ้น

"หากแนวโน้มเหล่านี้ยังคงมีอยู่ต่อไปในอนาคต" Kai Wilmot นักวิจัยหลังปริญญาเอกจาก Department of Atmospheric Sciences แห่งมหาวิทยาลัย Utah กล่าว "จะเป็นการแนะนำว่ากิจกรรมไฟป่าที่เพิ่มขึ้นในฝั่งตะวันตกของสหรัฐฯ น่าจะสอดคล้องกับการเสื่อมโทรมของคุณภาพอากาศที่บ่อยครั้งมากขึ้นที่ ระดับท้องถิ่นจนถึงระดับทวีป" การศึกษานี้ตีพิมพ์ในรายงานทางวิทยาศาสตร์และได้รับการสนับสนุนจาก iNterdisciplinary EXchange for Utah Science หรือ NEXUS ที่มหาวิทยาลัยยูทาห์ ความสูงของควัน ในการประเมินแนวโน้มความสูงของควันพวยพุ่ง Wilmot และเพื่อนร่วมงานของ U คือ Derek Mallia, Gannet Haller และ John Lin ได้จำลองกิจกรรมของควันพวยพุ่งประมาณ 4.6 ล้านควันในสหรัฐอเมริกาฝั่งตะวันตกและแคนาดาระหว่างปี 2546 ถึง 2563 แบ่งข้อมูลขนนกตามอีโครีเจียนของ EPA (พื้นที่ต่างๆ ที่ซึ่งระบบนิเวศคล้ายคลึงกัน เช่น Great Basin, Colorado Plateau และ Wasatch และ Uinta Mountains ในยูทาห์) นักวิจัยมองหาแนวโน้มของความสูงของควันไฟสูงสุดที่วัดได้ในช่วงเดือนสิงหาคมและกันยายนในแต่ละภูมิภาคในแต่ละปี ในอีโครีเจียนเซียร์ราเนวาดาของรัฐแคลิฟอร์เนีย ทีมงานพบว่าความสูงของขนนกสูงสุดโดยเฉลี่ยเพิ่มขึ้น 750 ฟุต (230 ม.) ต่อปี ในสี่ภูมิภาค ความสูงของขนนกสูงสุดเพิ่มขึ้นโดยเฉลี่ย 320 ฟุต (100 ม.) ต่อปี ทำไม Wilmot กล่าวว่าความสูงของขนนกเป็นปฏิสัมพันธ์ที่ซับซ้อนระหว่างสภาพบรรยากาศ ขนาดของไฟ และความร้อนที่ปล่อยออกมาจากไฟ "ด้วยแนวโน้มที่ขับเคลื่อนด้วยสภาพอากาศไปสู่ความแห้งแล้งในชั้นบรรยากาศ ปริมาณหิมะที่ลดลง อุณหภูมิที่ร้อนขึ้น ฯลฯ เราจึงเห็นไฟป่าที่ใหญ่ขึ้นและรุนแรงขึ้นทั่วทั้งฝั่งตะวันตกของสหรัฐฯ" เขากล่าว "และนี่ทำให้เรามีพื้นที่เผาไหม้ที่ใหญ่ขึ้นและไฟที่รุนแรงขึ้น" นักวิจัยยังใช้แบบจำลองการจำลองควันไฟเพื่อประเมินมวลของขนนกและประมาณแนวโน้มของปริมาณละอองลอยที่ถูกปล่อยสู่ชั้นบรรยากาศโดยไฟป่า ... ซึ่งกำลังเพิ่มขึ้นเช่นกัน แบบจำลองควันยังประเมินการเกิดขึ้นของเมฆไพโรคิวมูโลนิมบัส ซึ่งเป็นปรากฏการณ์ที่กลุ่มควันเริ่มสร้างพายุฝนฟ้าคะนองและระบบสภาพอากาศของมันเอง ระหว่างปี 2560 ถึง 2563 อีโครีเจียน 6 แห่งได้สัมผัสกับเมฆไพโรคิวมูโลนิมบัสที่รู้จักเป็นครั้งแรก และแนวโน้มดังกล่าวบ่งชี้ว่ากิจกรรมของไพโรคิวมูโลนิมบัสเกิดขึ้นบ่อยครั้งมากขึ้นบนที่ราบสูงโคโลราโด ขนนกที่สูงกว่าส่งควันจำนวนมากขึ้นสู่ระดับความสูงที่สูงขึ้น ซึ่งมันสามารถกระจายไปได้ไกลกว่านั้น จอห์น ลิน ศาสตราจารย์ด้านวิทยาศาสตร์บรรยากาศกล่าว “เมื่อควันถูกลอยขึ้นไปในระดับความสูงที่สูงขึ้น ควันก็มีศักยภาพที่จะถูกขนส่งในระยะทางที่ไกลขึ้น ซึ่งจะทำให้คุณภาพอากาศเสื่อมโทรมลงทั่วทั้งภูมิภาค” เขากล่าว "ดังนั้น ควันไฟป่าจึงเปลี่ยนจากปัญหาที่แปลเป็นภาษาท้องถิ่นมากขึ้น เป็นปัญหาระดับภูมิภาค ไปจนถึงปัญหาระดับทวีป" แนวโน้มเร่งขึ้นหรือไม่? ฤดูไฟที่รุนแรงที่สุดเกิดขึ้นในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา นั่นหมายความว่าก้าวของแนวโน้มไฟที่แย่ลงกำลังเร่งตัวขึ้นหรือไม่? ยังเร็วเกินไปที่จะบอกได้ Wilmot กล่าว จำเป็นต้องมีข้อมูลเพิ่มเติมอีกหลายปีเพื่อบอกว่ามีการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญหรือไม่ "จุดข้อมูลที่รุนแรงที่สุดหลายจุดอยู่ในช่วงปี 2560-2563 โดยบางค่าของปี 2563 สูงกว่าช่วงที่เหลือของอนุกรมเวลา" เขากล่าว "นอกจากนี้ จากสิ่งที่เราทราบเกี่ยวกับฤดูไฟป่าในปี 2564 ดูเหมือนว่าการวิเคราะห์ข้อมูลในปี 2564 จะสนับสนุนการค้นพบนี้เพิ่มเติม" ในอีโครีเจียน Wasatch และ Uinta ของยูทาห์ แนวโน้มของความสูงของขนนกและปริมาณละอองลอยเพิ่มขึ้น แต่แนวโน้มไม่รุนแรงเท่าในโคโลราโดหรือแคลิฟอร์เนีย อย่างไรก็ตาม ควันจากรัฐใกล้เคียงมักจะทะลักเข้าสู่แอ่งบนภูเขาของยูทาห์ "ในแง่ของแนวโน้มขนนก ดูเหมือนว่ายูทาห์จะไม่เป็นศูนย์กลางของปัญหานี้" Wilmot กล่าว "อย่างไรก็ตาม เนื่องจากตำแหน่งของเราโดยทั่วไปอยู่ทางตอนล่างของแคลิฟอร์เนีย แนวโน้มของระดับความสูงสูงสุดและการปล่อยไฟป่าในแคลิฟอร์เนีย บ่งชี้ถึงความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นต่อคุณภาพอากาศของยูทาห์อันเป็นผลมาจากการเกิดไฟป่าในฝั่งตะวันตก" Wilmot กล่าวว่าในขณะที่มีบางสิ่งที่ผู้คนสามารถทำได้เพื่อช่วยสถานการณ์ เช่น การป้องกันไฟป่าที่เกิดจากฝีมือมนุษย์ การเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศเป็นแรงผลักดันที่ใหญ่กว่าและแรงกว่ามาก ซึ่งขับเคลื่อนแนวโน้มของปริมาณน้ำฝนที่น้อยลง ความแห้งแล้งที่สูงขึ้น "ความจริงก็คือผลกระทบ [การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ] บางส่วนได้เกิดขึ้นแล้ว แม้ว่าเราจะลดการปล่อยก๊าซลงแล้วก็ตาม" Wilmot กล่าวเสริม "ดูเหมือนว่าส่วนใหญ่เราจะพร้อมสำหรับการนั่งในขณะนี้"