ดาวพลูโต

Dr. Alyssa Rhoden จาก SwRI ผู้เชี่ยวชาญด้านธรณีฟิสิกส์ของดาวเทียมน้ำแข็ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งดาวเทียมที่มีมหาสมุทรกล่าวว่า "การผสมผสานระหว่างการตีความทางธรณีวิทยาและแบบจำลองวิวัฒนาการของวงโคจรด้วยความร้อนบ่งบอกว่า Charon มีมหาสมุทรเหลวใต้ผิวดินที่กลายเป็นน้ำแข็งในที่สุด" และวิวัฒนาการของ ระบบดาวเทียมดาวเคราะห์ยักษ์ เธอเขียนบทความใหม่เกี่ยวกับแหล่งที่มาของลักษณะพื้นผิวของ Charon ใน Icarus "เมื่อมหาสมุทรภายในกลายเป็นน้ำแข็ง มันจะขยายตัว สร้างความเครียดขนาดใหญ่ในเปลือกน้ำแข็งและกดดันน้ำด้านล่าง เราสงสัยว่านี่คือแหล่งที่มาของหุบเขาขนาดใหญ่ของ Charon และการไหลของภูเขาไฟเย็น" น้ำแข็งใหม่ที่ก่อตัวขึ้นที่ชั้นในของเปลือกน้ำแข็งที่มีอยู่ยังสามารถสร้างความเครียดให้กับโครงสร้างพื้นผิวได้ เพื่อทำความเข้าใจวิวัฒนาการของพื้นผิวและภายในของดวงจันทร์ให้ดียิ่งขึ้น โรเดนได้จำลองการแตกหักที่เกิดขึ้นในเปลือกน้ำแข็งของชารอนขณะที่มหาสมุทรข้างใต้กลายเป็นน้ำแข็ง ทีมงานสร้างแบบจำลองมหาสมุทรของน้ำ แอมโมเนีย หรือส่วนผสมของทั้งสองตามคำถามเกี่ยวกับการแต่งหน้า แอมโมเนียสามารถทำหน้าที่เป็นสารป้องกันการแข็งตัวและยืดอายุของมหาสมุทร อย่างไรก็ตาม ผลลัพธ์ไม่แตกต่างกันมากนัก เมื่อการแตกหักทะลุเปลือกน้ำแข็งทั้งหมดและแตะมหาสมุทรใต้ผิวดิน ของเหลวซึ่งได้รับแรงกดดันจากการเพิ่มปริมาตรของน้ำแข็งที่เพิ่งแช่แข็งสามารถถูกผลักผ่านรอยแตกเพื่อปะทุขึ้นสู่พื้นผิวได้ แบบจำลองพยายามระบุเงื่อนไขที่สามารถสร้างรอยร้าวที่เจาะเปลือกน้ำแข็งของ Charon ได้อย่างเต็มที่ เชื่อมโยงพื้นผิวของมันกับน้ำใต้ผิวดินเพื่อให้เกิดการแช่แข็งด้วยความเย็นที่มาจากมหาสมุทร อย่างไรก็ตาม ตามโมเดลปัจจุบันของวิวัฒนาการภายในของ Charon เปลือกน้ำแข็งนั้นหนาเกินกว่าจะแตกออกได้อย่างเต็มที่จากความเครียดที่เกี่ยวข้องกับการแช่แข็งของมหาสมุทร เวลาของการแช่แข็งของมหาสมุทรก็มีความสำคัญเช่นกัน วงโคจรแบบซิงโครนัสและวงกลมของ ดาวพลูโต และชารอนมีความเสถียรค่อนข้างเร็ว ดังนั้นความร้อนจากน้ำขึ้นน้ำลงจึงเกิดขึ้นในช่วงล้านปีแรกเท่านั้น "เปลือกน้ำแข็งของ Charon มีความหนาน้อยกว่า 6 ไมล์ (10 กม.) เมื่อเกิดกระแส ซึ่งตรงข้ามกับมากกว่า 60 ไมล์หรือ 100 กม. ที่ระบุ หรือพื้นผิวไม่ได้อยู่ในการสื่อสารโดยตรงกับมหาสมุทรซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการปะทุ "โรเดนกล่าว "ถ้าเปลือกน้ำแข็งของ Charon นั้นบางพอที่จะแตกออกได้ทั้งหมด มันก็หมายความว่ามหาสมุทรจะเยือกแข็งมากกว่าที่ระบุโดยหุบเขาที่ระบุไว้ในซีกโลกที่เผชิญหน้าของ Charon" การแตกหักในเปลือกน้ำแข็งอาจเป็นจุดเริ่มต้นของหุบเขาเหล่านี้ตามแนวสันเขาของโลกที่เคลื่อนผ่านใบหน้าของ Charon ซึ่งแยกพื้นที่ทางธรณีวิทยาทางตอนเหนือและตอนใต้ของดวงจันทร์ หากมีการระบุลักษณะส่วนขยายขนาดใหญ่เพิ่มเติมในซีกโลกที่ไม่ได้ถ่ายภาพโดย New Horizons หรือการวิเคราะห์องค์ประกอบสามารถพิสูจน์ได้ว่าการแช่แข็งด้วยความเย็นของ Charon มีต้นกำเนิดจากมหาสมุทร ก็จะสนับสนุนแนวคิดที่ว่ามหาสมุทรของมันมีความหนากว่าที่คาดไว้มาก Rhoden กล่าวว่า "การแช่แข็งของมหาสมุทรยังทำนายลำดับของกิจกรรมทางธรณีวิทยา ซึ่งการแช่แข็งของภูเขาไฟด้วยความเย็นที่มาจากมหาสมุทรจะสิ้นสุดลงก่อนที่จะมีการแปรสัณฐานที่เกิดจากความเครียด" Rhoden กล่าว "การวิเคราะห์รายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับบันทึกทางธรณีวิทยาของ Charon สามารถช่วยตัดสินได้ว่าสถานการณ์ดังกล่าวเป็นไปได้หรือไม่"