หลุมดำสามารถก่อตัวขึ้นได้

หลุมดำสามารถก่อตัวขึ้นได้เมื่อมีสสารหรือพลังงาน เพียงพอ ถูกอัดเข้าไปในปริมาตรที่เล็กพอที่ความเร็วหลุดพ้นจะมากกว่าความเร็วแสง ไม่มีสิ่งใดสามารถเดินทางได้เร็วขนาดนั้น ดังนั้นจึงไม่มีสิ่งใดในระยะทางที่กำหนดตามสัดส่วนของมวลของหลุมดำ ที่สามารถหลบหนีไปได้ไกลกว่าระยะทางนั้น บริเวณที่แสงไม่สามารถเล็ดลอดออกไปได้คือขอบฟ้าเหตุการณ์ ผู้สังเกตการณ์ภายนอกไม่สามารถสังเกต รับรู้ หรือได้รับผลกระทบจากเหตุการณ์ภายในขอบฟ้าเหตุการณ์ สาระสำคัญของหลุมดำคือขอบฟ้าเหตุการณ์ ซึ่งเป็นการแบ่งเขตทางทฤษฎีระหว่างเหตุการณ์และความสัมพันธ์เชิงสาเหตุ [ ศัพท์แสง ] หลุมดำ [ ต้องการคำชี้แจง ] [3] 25–36  รูปภาพของอวกาศที่ตกลงสู่หลุมดำชวาร์สชิลด์ด้วยความเร็วหนีของนิวตัน ภายนอก/ภายในเส้นขอบฟ้า (สีแดง) ความเร็วตกจะน้อยกว่า/มากกว่าความเร็วแสง ที่ขอบฟ้าเหตุการณ์ ความเร็วตกจะเท่ากับความเร็วแสง [4] เครดิต Andrew Hamilton, JILA อีกวิธีหนึ่งคือ การใช้ชุดพิกัดที่ตกลงมาในทฤษฎีสัมพัทธภาพทั่วไป เราสามารถสร้างแนวคิดขอบฟ้าเหตุการณ์เป็นบริเวณที่เลยพื้นที่ซึ่งเคลื่อนเข้ามาเร็วกว่าความเร็วแสง (แม้ว่าจะไม่มีสิ่งใดสามารถเดินทางผ่านอวกาศได้เร็วกว่าแสง แต่อวกาศเองก็สามารถเข้าสู่อวกาศด้วยความเร็วเท่าใดก็ได้) [4]เมื่อสสารอยู่ในขอบฟ้าเหตุการณ์ สสารทั้งหมดภายในจะตกลงสู่ภาวะเอกฐานเชิงความโน้มถ่วง อย่างไม่มีที่สิ้นสุด สถานที่ที่มีความโค้งเป็นอนันต์และเป็นศูนย์ ขนาดทิ้งกาลอวกาศที่บิดเบี้ยวไร้สสารใดๆ [ ต้องการการยืนยัน ]หลุมดำแบบคลาสสิกคือกาลอวกาศ ที่ว่างเปล่าและสิ่งที่ง่ายที่สุด (ไม่หมุนและไม่มีประจุ) มีลักษณะเฉพาะจากมวลและขอบฟ้าเหตุการณ์ [3] 37–43